1. Oturum; 1. Seans (19.09.2017)
SEVİLDİĞİNİ BİLMEK DEĞİL MESELE. ASIL MESELE, SEVEBİLMEK!
Ah sevgili can dostum!
Sen ki sevginin ta kendisisin. Kâinatta sevgiden başka gerçek var mı sanıyorsun? Her şey sevgiyle başlar, sevgiyle var olur, sevgiyle anlam kazanır. Sevgisiz geçen bir ömür, boşa yaşanmıştır.
Bak çocuklara! Masum bakışlarında sevgiden başka ne var? Onlar bizim sevgi öğretmenlerimizdir aslında. Onlardan öğrenmeliyiz hayatın sırrını. Bir de çiçeklere bak! Hangi renk olursa olsun, hepsi de sevgiyle açar güneşe. Tohumlar sevgiyle filizlenir topraktan. Ağaçlar sevgiyle uzanır gökyüzüne.
Ya şu yüreğimizin atışı? Her ritmi "sev, sev, sev!" der durur. Sevmek için yaratılmışız biz insanoğlu. Sevmeden yaşamak, soluk almadan yaşamak gibidir. Nasıl nefessiz olmazsa, sevgisiz de olmaz insanoğlu.
Gel dostum, çıkaralım sevgiyi yüreğimizin en derinlerinden. Saçalım cümle âleme. Varsın herkes nasiplensin bu kutlu duygudan. Tutalım bir sevgi ordusu, fethedip gönülleri, yıkalım önyargı duvarlarını, atalım nefret zincirlerini sevginin kudretiyle.
Kiminin gözünde bir damla yaş, kiminin yüzünde bir tebessüm olsun sevgi. Dertliye derman, hastaya şifa olsun. Açları doyuran, yolda kalanı barındıran sevgi olsun. Hüznümüze neşe katan, öfkemizi dindiren hep sevgi olsun.
Biliyorum kolay değil. Bazen yorgun düşüyor insan, sevmeye mecali kalmıyor. Ama sakın pes etme! Çünkü sevgi mucizevi bir güçtür. Kendini sevgiye bıraktığında, nasıl coşkuyla dolduğunu hissedeceksin yüreğinin. Sanki yeniden doğmuş gibi olacaksın, göreceksin.
Şu kısacık ömürde, birbirimizi sevmekten daha güzel ne olabilir ki?
Gel kardeşim,
Can dostum,
Sevgili yoldaşım!
Tutuşalım ellerimizi, yüreklerimizi birleştirelim. Hep birlikte haykıralım sevginin şarkısını şu mavide. Varsın tüm dünya duysun!
Sevgiyle kal, sevgiyle yürü bu hayat yollarında. Bırak sevgi aksın damarlarında kanın gibi. Ve asla unutma:
"SEVİLDİĞİNİ BİLMEK DEĞİL MESELE. ASIL MESELE, SEVEBİLMEK!"
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ ///////////////////////////////
2. Oturum; 1. Seans (19.11.2017)
EVRENDEKİ HER ZERRENİN KENDİNE HAS BİR TİTREŞİMİ VARDIR
Sevgili can dostum,
Beni dinlerken, yüreğinin derinliklerinde bir yerlerde sevginin kıpırdandığını hissediyorsun değil mi? İşte o sevgi tohumunu yeşertmenin vakti geldi. Çünkü bilmelisin ki, hayatında eksik olan ne varsa, sevgisizlikten ileri gelir.
Eğer şu ana dek isteklerine kavuşamadıysan, arzuların gerçek olmadıysa, mutsuzluk ve yenilgi kapını çaldıysa, suçu hep sevgi yokluğunda ara. Çünkü sevgi, evrenin en yüce gücü, yaşamın ta kendisidir. Sevgiyle dolduğunda yüreğin, mucizeler kapını çalacak, imkânsız sandığın ne varsa, bir bir gerçeğe dönüşecek.
Biliyor musun, vücudun bile sevginin gücüne muhtaç. Hücrelerine sevgiyi pompaladığında, sanki yeniden doğmuş gibi olursun. Hastalanmazsın, çünkü sevgi en büyük şifadır. Mutsuzluk nedir bilmezsin, çünkü sevgi sonsuz neşe kaynağıdır.
Peki ya hayallerin? Sevgisiz yürekle, onlara ulaşmak zordur. Ama sevgi varsa, her şey mümkündür. İmkânsız denen ne varsa, sevgi deryasında eriyip gider. Sana uzak gelen ne varsa, sevgiyle dolduğunda içini, yakınlaşır, senin olur.
Çünkü sevgi, kâinattaki en yüksek titreşimdir dostum. Evrendeki her zerrenin kendine has bir titreşimi vardır ve bu titreşimler birbirleriyle dans eder. Sen de sevgi titreşimlerini salıverdiğinde, evrenden sana sevgi yansır. Tıpkı bir ayna gibi, neyi verirsen onu alırsın. Sevgi verirsen, sevgi bulursun.
İşte sır burada yatıyor. Sevgiyi yüreğinin merkezine oturttuğunda, her şey değişmeye başlar. O sonsuz sevgi okyanusunda yüzerken, etrafındaki insanları da kendine çekersin. Onlar da sevgiyle dolmaya başlar. Derken, dalga dalga yayılır bu sevgi. Bir bakmışsın, tüm dünya sevgi denizinde yüzüyor. Savaşlar, nefretler, ayrılıklar silinip gitmiş. Geriye kalan yalnızca sevgi, huzur ve barış.
Bunu başarmak zor mu? Belki. Ama imkânsız değil. Yeter ki iste. Yeter ki inan sevginin gücüne. Tıpkı Atatürk gibi. O da yüreğinde sevgi taşıyarak çıktı yola. Sevgiyle kucakladı insanları. Sevgi ve hoşgörüyle birleştirdi, bütünleştirdi. Onun izinden gitmek, ancak sevgiyle mümkün.
Haydi, dostum, sen de katıl bu sevgi kervanına! Aç yüreğini, kucakla tüm insanlığı. Bırak sevgi şelalen aksın içinden. Göreceksin, sen sevdikçe daha çok sevileceksin. Sen sevdikçe, hayat daha anlamlı olacak. Sen sevdikçe, dünya daha güzel bir yer olacak.
Sevgide kal, sevgiyle yürü bu yolda. Unutma, sevgi candır, sevgi hayattır. Sevgidir insanı insan yapan.
Bu yolda kararlılıkla yürümeye devam etmeliyiz. Eminim sen de sevgi tohumları ekmeye devam edeceksin. Unutma, attığın her tohum bir gün yeşerecek, meyvesini verecek. Sen yeter ki ekmeye devam et.
Yolun açık, yüreğin sevgi dolu olsun.
Burada, sevgi dolu sohbetlerimize devam edeceğiz. Sevginin ışığında tekrar buluşmak dileğiyle...
Sevgiyle kal.