Türkiye'nin 5. uydusu Türksat 4A, Türkiye saatiyle 23.09'da Kazakistan'daki Baykonur Uzay Üssü'nden başarıyla fırlatıldı. Türksat 4A uydusunu taşıyan proton roketinin ilk 3 kademesi başarıyla görevini tamamladı.

Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Lütfi Elvan, Müşteşar Habib Soluk, Savunma Sanayi Müsteşarı Murad Bayar, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (BTK) Başkanı Tayfun Acarer, TÜBİTAK Başkanı Yücel Altunbaşak, Türksat AŞ Genel Müdürü Özkan Dalbay ve çok sayıda bürokratın uydunun fırlatılışını Baykonur Uzay Üssü'nde düzenlenen törende izledi.

Türk ve Japon mühendislerin ortaklaşa ürettiği Türksat 4A uydusu, fırlatılışından 5 dakika 47 saniye sonra kapsülden ayrılarak atmosferden çıktı.

Uydunun fırlatılışının hemen ardından başlatılan sistem testleri başarıyla gerçekleştirildi.

İLK SİNYAL 9 SAAT SONRA
Fırlatmadan 9 saat 13 dakika sonra ilk sinyalin alınması planlanan uydu, "50 derece doğu" boylamına yerleştirildikten sonra bu boylamda yaklaşık 3 ay kalacak.

İstasyonlar aracılığıyla tüm yörünge ve alt sistem kontrolleri gerçekleştirilecek uydu, daha sonra "42 derece doğu" boylamındaki yörüngesine yerleşerek, ticari faaliyetlerine başlayacak.

Uydunun kontrolü, Gölbaşı Uydu Yer İstasyonu'na devredilecek ve buradan gönderilecek komutlarla uydu yaklaşık bir ay boyunca  performans testlerine tabi tutulacak.

Mevcut Türk uydularına göre daha güçlü sinyal kalitesine sahip olan Türksat 4A uydusunun manevra ömrü 30 yıldan fazla olacak.

UYDUNUN ÖZELLİKLERİ
Türksat 4A'nın kapsama alanında, Türkiye'nin yanı sıra Avrupa, Orta Doğu, Asya ve Afrika yer alacak. Yaklaşık 5 ton ağırlığa ve 1750 MHz bant genişliğine sahip olan uydu, Türk ve Japon mühendisleri tarafından ortaklaşa üretildi.

Türksat 4A uydusunun yeni bir teknoloji olan ''Ka Bant'' frekansı sayesinde Türk televizyon ve radyo kanallarının yayınları, Avrupa ve Asya'nın ardından Afrika'yı da kuşatacak.

Kazakistan'ın güney-batı bölgesinin Sırderya Nehri kıyısında 12 Ocak 1955'te kurulan Baykonur Uzay Üssü, soğuk savaş yıllarında Sovyet uzay araştırmalarının sembolü oldu.

Bozkırda geniş bir alana yayılan Baykonur, ilk olarak 1950'lerde gizli Sovyet balistik füze programında kullanıldı. 1960'larla beraber Baykonur, Sovyetler'in ABD ile giriştiği uzay yolculukları savaşına ev sahipliği yaptı.

4 Ekim 1957'de ilk uzay aracı, 3 Kasım 1961'de Ay'a ilk köpek ve ilk Kazak astronotu Toktar Aubakirov, Baykonur Uay Üssü'nden fırlatıldı. Aynı zamanda bir çok ülkenin astronot ile ilk uzay turisti Dennis Tito da Baykonur'dan uzaya gönderildi.

UZAYA EN KESTİRME YOL
Rusya, kendi topraklarında birçok üs olmasına rağmen, uzay çalışmalarını Avrupalı uzmanların "uzaya dünyadaki en kolay çıkılacak yer" olarak tanımladıkları Baykonur'da gerçekleştiriyor.

Dünyada aktif çalışan 15'ten fazla uzay üssünün en büyüğü sayılan Baykonur, astronotların uzaya en çok gönderildiği yer konumunda bulunuyor. Bugüne kadar Baykonur'dan 1200'den fazla taşıyıcı roket ve 1300'den fazla araç uzaya gönderildi.

6 bin 717 kilometrekare araziye yerleşen uzay üssünde, 52 roket fırlatma tesisi, 34 teknik kompleks, yüksek sınıfta 2 havaalanı, 5 iniş alanı, meteor ve iyonosfer merkezleri, 3 uzay gemisi için yakıt doldurma istasyonu, 5 kontrol kulesi, 9 kontrol merkezi ve 1.500 kilometre füze deneme alanı ve 4 kıtalararası balistik füze fırlatma platformu bulunuyor.     

Daha önce Rusça Leninsk olan üssün adı, Kazakistan'a ait devlet malı olduğunun tescil ettirilmesinin ardından Baykonur olarak değiştirildi. Uzay üssündeki teknolojilerin Kazakistan'a kazandırılmasının ardından Rusya'ya 2050'ye kadar yıllık 115 milyon dolar olmak üzere toplam 5,3 milyar dolara kiraya verildi.